உண்மை உண்மையைத் தவிர வேரில்லை- Part 2

நாம் பிறருக்கு கொடுப்பதில்,உதவுவதில் பழகிப் போனோமாகில் அது ஒரு மயக்கத்தைக் கொடுக்கும்,அதை ஒருவித addiction என்றே செல்லலாம்.இவ்வாறுதான் நான் அன்றும், இன்றும் இருக்கிறேன்.இதனால் பல இக்கட்டு இடையூறுகளும் உண்டு.இக்கட்டு வரும் நேரங்களில்,இனி இவ்வாறு இருக்கக் கூடாது என்று தீர்மானிப்பேன்.அது சிலமணி நேரங்களில் பறந்து விடும்.செய்ய வேண்டும் என்று நினைக்கும் காரியங்களில்,தீவிரமாக இருப்பேன்.சவால் விட்ட பெண்களே என்னை தனியாகப் போக வேண்டாமென்று தடுத்தார்கள்.பாதிக்கப் பட்ட பெண்கள் அனைவரும் தடுத்தார்கள்.வெகு சிலரே ஒன்றும் கூறவில்லை.ஒரு பெண் என்னிடம் நீ தனியாய் போய் வந்தாய் என்பதற்க்கு என்ன ஆதரம் என்று கேட்டாள்.அவளை மற்ற பென்கள் கோபித்தார்கள்.study hallலைக் கடந்துதான் toiletக்கு செல்ல வேண்டும்.அங்கு பெரிய black board உண்டு.மாணவிகள் பிறந்தநாள் முக்கிய நிகழ்ச்கள்,அதில் எழுதப்படும் அங்கு வர்ண சக்பீஸ்கள் இருக்கும்.நான் அந்த பெண்ணிடம் அங்குள்ள மஞ்சள் நிற சக்பீஸ்சில் +போடுவதாகக் கூறினேன்.


அந்த நேரம் வந்தது மாலை 7.30திலிருந்து 8மணி வரை prayer .அப்பொழுது எல்லோரும் prayer hall லில் இருந்தார்கள்.அன்று எனக்கு உண்மையில் toilet போக வேண்டி இருந்தது, prayer நடுவில் நான் எழும்பியதைப் பார்த்த சில மாணவியின் கண்கள் விரிந்தன ,நான் அவர்களிடம்''v'என்று விரலில் காட்டினேன் (இரட்டை இலை இல்லை) சர்ச்சிலின் விக்ட்ரி காட்டும் குறி toilet சென்றேன்.வந்த வேலை முடிந்தது.நான்கவது toilet கதவில் + குறி போட்டேன் 4 bathroom 6 toilet உணடு,ஒரு தண்ணிர் தொட்டி அதன் விளிம்பில் சில mugs நான் காலில் chappals போட்டிருந்தாலும்,கால் கழுவுவதற்க்கு தண்ணீர் தொட்டியருகில் சென்று தண்ணீர் எடுத்து, சாதித்த மிதப்பில், பேயாவது,பிசாசவது யாருக்கு காது குத்துறார்கள் என்று சத்தமாக கூறிக் கொண்டு,பின்புறமாய் குதிங்காலை கழுவ திரும்பிய பொழுது mug கை வெடுக்கென்று பிடிங்கி தரையில் அடித்தது போல் இருந்தது.யரையும் காணோம்.நாம் தான் அடித்தோமா என்ற ஒரு நிலை.பின் alert ஆகி மற்ற mug கில் தண்ணீர் எடுத்து கழுவ குனிந்த மத்திரத்தில் நான் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கும்போழுதே mug ஐ பிடுங்கி எதிர் சுவற்றில் தண்ணீருடன் பளீர் என்று அடித்தது.அதுவரை பயம என்ன என்று அறியாத எனக்கு மனதில் திக் என்ற உணர்வு ஓ இது தான் பயமோ? கடவுளின் நாமத்தைக் கூறிக்கொண்டே வெளியே வந்தேன்.என்னோடு சபதம் செய்த பெண்களும் மற்ற சில பெண்களும் நான் toilet லிருந்து வெளி வருவதையும்,என் முகத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லாததை அவர்கள் உணர்தார்கள் போலும்,என்னை அதிசயத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். பின் அறைக்குச் செனறேன்,இரவு உணவுக்காக என்னுடன் இருந்த பயிற்ச்சி ஆசிரியர் காத்திருந்தார்.நான் குளிர்த நீரில் கழுவி ஜெபித்த பின் மனம் தெளிவானது.உணவு உட்கொண்டேன். நடந்த உண்மையை யாருடமும் கூற வில்லை.மறு நாள் study hall லில் எல்லோரும் என்னை ஒர் அதிசயத்தை பார்பது போல் பார்த்துக் கொண்டுருந்தார்கள்.மெலிந்த பெண் என்னிடம் உன்னை ஒன்றும் செய்வில்லையா என்று கேட்டாள்,இல்லை என்று தலையாட்டினேன்.நீங்கள் யாரும் தனியே செல்ல வேண்டாம் என்று எச்சரித்தேன். ஒன்று மட்டும் உறுதியாய் உணர்ந்தேன் ,பேய் இருக்கிறது,நான் பாதிக்கப் பட்ட பெண்களிடம் கேட்டுத் தேரிந்தது,பேய் அவர்களை தொடவோ அல்லது தெட்டது போல் உணர்வோ இல்லை ஒவ்வொருவரையும் ஒவ்வோரு விதமாக பயம் காட்டி இருக்கிறது.நம்மை தொடவோ உயிரை எடுக்கவோ கடவுள் அனுமதிப்பதில்லை.அது நம்மை பயம் காட்டுவதால் ஆடு, கோழி வெட்டி அதற்க்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க விரும்புகிறது போலும்.நம்மை தொட முடியாத பேய்க்கு நாம் ஏன் பயப்பட வேண்டும்.ஒரு வருடங்களுக்குப் பின் எனக்கு வயிற்று கோளறு எற்பட்டது.என் தந்தையிடம் doctor,boarding உணவு ஒத்துக் கொள்ளவில்லை கூறியதால் என் தாய் வழி தாதா வீட்டில் என் பள்ளி இறுதி வகுப்பை முடித்தேன்.


நாலைந்து வருடங்களுக்குப் பின், கல்லுரியில் படித்துக் கொண்டிருந்த போழுது,என் அத்தை மகள் அதே congregation கன்னிகாஸ்திரி, அந்த boarding school க்கு மாற்றலாகி இருந்திருந்தார்.அவரைக் காண என் குடும்பத்துடன் சென்றிருந்தேன்.நான் என் அத்தை மகளிடம் எனக்கு அறிமுகமானவர்களை பார்க்க விரும்புவதாயும் ,convent சுற்றி பார்கவேண்டும் என்றேன்.என்னை அழைத்துப் போனார்கள்.நான் பேய் toilet காண, அத்தாச்சி இங்கு ஒரு toilet இருந்ததே அது எங்கே?என்றேன்,ஓ அதுவா mother எப்பவோ இடித்து விட்டார்கள். ஏன்?என்றேன்,அது மிகவும் பழசு மேலும் சில பிள்ளைகள் பேய்,பூதம் என்று அரண்டார்கள்,அதனால் இடுத்துப் போட்டாச்சு.அந்த toilet இப்போழுது திறந்த வெளியாய் சூர்யஒளியில் பளீர் என்று காட்சி அளித்தது.ராசமாணிக்கம் அக்கா சொர்கம் சென்றுவிட்டார்கள். துளுக்கி வளர்ந்திருந்தாள். boarding school முழுவதுமாய் மாறிப் போய் இருந்தது.